برایشان باغ و فضای عمومی و اینها خیلی اهمیتی ندارد. مثلا فرض کنید ما یک بار آمدیم شورایارها را به همین مناسبت جمع کردیم و گفتیم هر شورایاری بیاید شناسنامه‌ی درخت‌های کهن محله‌اش را بدهد و شناسایی کند. کار خیلی پرشور و پرنشاطی بود. اینها آمدند عکس درخت‌ها را گرفتند و بعد از طریق سازمان […]
برایشان باغ و فضای عمومی و اینها خیلی اهمیتی ندارد. مثلا فرض کنید ما یک بار آمدیم شورایارها را به همین مناسبت جمع کردیم و گفتیم هر شورایاری بیاید شناسنامه‌ی درخت‌های کهن محله‌اش را بدهد و شناسایی کند. کار خیلی پرشور و پرنشاطی بود. اینها آمدند عکس درخت‌ها را گرفتند و بعد از طریق سازمان فضای سبز تعیین صنف شد، نوع درخت را گفتند و شناسنامه پیدا کرد.. حالا مثلا ممکن است این به ذهن شهرداری نیاید و بگوید ما یک برج را مجوز می‌دهیم این ۳۰ طبقه و در قبالش اینقدر پول می‌گیریم و … راستش را بخواهید یک مقداری به این ذوق‌ها برمی‌گردد.
من یادم هست که مثلا ما پرپر زدیم در کوچه و محله‌ی ما یک خانه‌ی خیلی خیلی زیبایی بود که …. این خانه را خرابش کردند. به هر حال همه چیز روی محور پول می چرخد. هم آن کسی که می‌سازد پول می‌برد، هم آن کسی که واسطه است پول می برد و هم شهرداری پول می‌برد. همه پول می‌برند و خب ملاک هم پول است . ولی واقعیت این است که بعضی شهردارها هم بودند که مثلا از حومه تهران می‌آمدند، از ری می‌آمدند تا تهران مثلا تا شمیران و تمام وقتشان را می گذاشتند.
یک روز برای دفاع از نام تهران
اعضای شورای شهر چهارم ، ۱۴ مهرماه را برای روز تهران انتخاب کردند، روزی که در قانون اساسی مشروطیت، تهران به عنوان پایتخت به تصویب می‌رسد.
- نویسنده: اکوایران
