اقتصادآنلاین-آرش نصیری؛ در داخل بیمارستان دارالشفا غزه، مرکز اصلی پزشکی در سرزمین محاصره شده فلسطین، پزشکان خسته که قربانیان بمباران اسرائیل را درمان می‌کنند با کمبود برق فلج‌کننده، تجهیزات قدیمی و کمبود منابع دست و پنجه نرم می‌کنند. نه تنها مجروحان بیمارستان را پرکرده‌اند، راهروهای آن پر از خانواده‌های ساکن غزه است که به دنبال […]
اقتصادآنلاین-آرش نصیری؛ در داخل بیمارستان دارالشفا غزه، مرکز اصلی پزشکی در سرزمین محاصره شده فلسطین، پزشکان خسته که قربانیان بمباران اسرائیل را درمان می‌کنند با کمبود برق فلج‌کننده، تجهیزات قدیمی و کمبود منابع دست و پنجه نرم می‌کنند.
نه تنها مجروحان بیمارستان را پرکرده‌اند، راهروهای آن پر از خانواده‌های ساکن غزه است که به دنبال پناهگاهی امن در برابر حملات هوایی اسرائیل هستند که از روز شنبه، زمانی که شبه‌نظامیان حماس حمله ویران‌کننده‌ای به کشور یهودی را آغاز کردند، این منطقه را مورد تهاجم قرار دادند.
پزشکان در بیمارستان که پیش از این به نقطه شکست رسیده‌اند و فضا و نیروی پزشکی برای مداوای مجروحان جدید ندارند، انتظار دارند که پس از هشدار ارتش اسرائیل به فلسطینیان شمال غزه برای انتقال به بخش جنوبی نوار غزه، وضعیت بدتر شود.
علام نایف، یکی از متخصصان بیهوشی، گفت: «حتی برای یک بیمار بیشتر جای ایستادن وجود ندارد، چه برسد به تخت. سالن‌های عمل بی‌وقفه کار می‌کنند و ما یک لیست انتظار ۱۵۰ نفری برای جراحی استخوان داریم. ما کمبود آنتی‌بیوتیک‌های تزریقی و همچنین کمبود سوخت داریم. به زودی ما باید بر اساس شانس زنده ماندن تصمیم بگیریم که چه کسی را درمان کنیم و چه کسی را ترک کنیم.»
به گفته مقامات فلسطینی، بمباران غزه توسط اسرائیل تاکنون بیش از ۱۵۰۰ کشته برجای گذاشته است. مقامات روز پنجشنبه گفتند که کشته‌شدگان شامل ۴۴۷ کودک و ۶۲۶۸ زخمی دیگر است. آنها هشدار داده‌اند که سیستم بهداشتی تحت محاصره این منطقه «شروع به فروپاشی» کرده است.
به گفته مقامات دولتی، حمله حماس، بدترین حمله در تاریخ اسرائیل که دولت یهود را متزلزل کرده است، حداقل ۱۲۰۰ غیرنظامی و سرباز اسرائیلی را کشت و بیش از ۳۰۰۰ نفر را زخمی کرد.
بدبختی در بیمارستان دارالشفا که مجبور به تحمل بیماران اضافه بر سازمان است، منعکس کننده وضعیت بشردوستانه در سراسر غزه است که به سرعت رو به وخامت است. این نوار خانه ۲.۳ میلیون نفر است که تقریبا نیمی از آنها کودک هستند.
از روز شنبه، اسرائیل این سرزمین را که مدت‌ها توسط فلسطینی‌ها و گروه‌های حقوق بشری به عنوان «زندان روباز» توصیف می‌شد، محاصره کرده است. همچنین آب، برق، کالا و سوخت را قطع کرده است.
با تشدید محاصره نوار توسط اسرائیل، و کنترل مصر بر گذرگاه رفح که تنها خروجی مردم غزه به جهان خارج است، فلسطینیان در نوار هیچ راهی برای خروج از منطقه ندارند.
جیسون شاوا، یک مترجم در غزه گفت: «ما نمی‌توانیم آنجا را ترک کنیم، ما محصور شده‌ایم. حتی در اینجا، برخی از مردم با هر بار هدف گرفته شدن منطقه‌ای تا کنون پنج بار جابجا شده‌اند. این دیوانه کننده است.»
وزیر انرژی و زیرساخت اسرائیل گفت تا زمانی که حماس ده‌ها گروگان ربوده شده در آخر هفته را آزاد نکند، هیچ کمک بشردوستانه‌ای به غزه ارائه نخواهد شد.
وی در شبکه‌های اجتماعی نوشت: «تا زمانی که گروگان‌های اسرائیلی بازگردانده نشوند، هیچ کلید برقی روشن نمی‌شود، هیچ شیر آب باز نمی‌شود و هیچ کامیون سوخت وارد نمی‌شود». تنها نیروگاه برق غزه پس از اتمام سوخت در روز چهارشنبه خاموش شد.
غزه از سال ۲۰۰۷ تاکنون چهار جنگ بین حماس و اسرائیل را پشت سر گذاشته است و هنوز در حال بازیابی خود از آخرین جنگ دو سال پیش است. ساکنان آن می‌ترسند که جنگ فعلی شدیدترین جنگ باشد.
هرزی هالوی، رئیس ارتش اسرائیل، روز پنجشنبه گفت که این سرزمین «با تمام قوا» هدف قرار گرفته است و ما در اینجا متوقف نخواهیم شد. او همچنین هشدار داد که غزه پس از پایان جنگ «به همان شکل که بود به نظر نمی‌رسد». بسیاری انتظار دارند یک حمله زمینی با هدف ریشه‌کن کردن حماس انجام شود. به نظر می‌رسد درگیری به خیابان‌های غزه کشیده می‌شود.
حملات هوایی جنگنده‌های رژیم صهیونیستی کل مناطق را با خاک یکسان کرده است. ساکنان سردرگم از خانه‌های خود فرار می‌کنند و وقتی هشدار اسرائیل درباره حمله قریب‌الوقوع دریافت می‌کنند کودکان را در خیابان‌های پر از آوار و شیشه هدایت می‌کنند تا از بمب‌گذاری‌ها در امان بمانند. حدود ۲۵۰۰۰۰ نفر در مدارس شلوغ سازمان ملل متحد پناه گرفته‌اند و تعداد نامعلومی به دنبال سرپناهی با خانواده‌ها و دوستان خود بوده‌اند.
فادی ابوشمله، که ریاست اتحادیه عمومی مراکز فرهنگی، یک گروه جامعه مدنی را بر عهده دارد، تلاش کرد خانواده خود را از طریق گذرگاه مرزی رفح با مصر از نوار خارج کند. اما پس از ساعت‌ها انتظار در روز سه‌شنبه، پس از حمله هوایی اسرائیل در آن نزدیکی، گذرگاه بسته شد.
قاهره روز پنجشنبه گفت که مرز باز است، اما معمولا فقط مسافرانی که مجوز قبلی دارند می‌توانند وارد مصر شوند. قاهره نسبت به فرار فلسطینی‌هایی که از غزه فرار می‌کنند محتاط است و احتمال می‌دهد که این دقیقاً همان چیزی است که دولت اسرائیل می‌خواهد.
گزارش شده است که مقامات مصری پیشنهادهای ایالات متحده و سایرین برای ایجاد کریدورهای بشردوستانه برای فلسطینیان فراری به مصر را رد می‌کنند. قاهره از دولت‌های کمک کننده دعوت کرده است تا کمک‌های خود را به سینا ارسال کنند تا از طریق گذرگاه رفح به غزه منتقل شود. اما اسرائیل هشدار داده است که با کامیون‌های حامل تجهیزات به این سرزمین برخورد خواهد کرد.
ابوشمله پس از ناکامی در آوردن خانواده خود به مصر، آنها را به خانه والدینش در خان یونس در جنوب غزه برد. او گفت که در آنجا ۱۳ نفر در یک آپارتمان کوچک انباشته شده‌اند و «شبانه روز» صدای «بمباران شدید» را می‌شنوند.
تنها برای چند روز آب برایشان باقی مانده است. اما غذای آنها در یخچال به دلیل قطعی برق از بین رفته است. یک باتری قابل شارژ قابل حمل با حداکثر صرفه‌جویی برای تأمین انرژی یک روتر و چند چراغ استفاده می‌شود.
ابوشمله گفت که وقتی به شهر غزه بازگشت، پس از بمباران منطقه خود، نتوانست آنجا را بشناسد. او گفت: «من ۱۰ سال آنجا زندگی کردم، اما دیگر خیابان‌ها و خانه‌ها مثل سابق نیستند. آنچه اتفاق افتاد نوعی پاک‌سازی غزه است.»
شاوا گفت که او چهار خانواده را به خانه سه تخته خود برده است، جایی که آنها آب و برق ارائه شده توسط پنل‌های خورشیدی را جیره‌بندی می‌کنند. هنگامی که او به خواربارفروشی محلی خود، تنها ۲۰۰ متر دورتر از خانه‌اش رفت، مقیاس ویرانی آنقدر بد بود که حتی نتوانست مغازه را شناسایی کند.
او گفت: «نمی‌توانستم بفهمم کجاست. کل محله از هم پاشیده شد، شبیه برلین سال ۱۹۴۵ است. در هر محله، خانه‌ها و خیابان‌ها از هم جدا شده‌اند.»
مردم همسایه او درها را می‌کوبند و جایی برای ماندن می‌خواهند. حتی برخی می‌پرسند که آیا می‌توانند در محوطه باغ بخوابند.
مغازه‌هایی که هنوز باز هستند مدت‌هاست که محصولات تازه‌شان تمام شده است و کنسرو لوبیا، ماهی تن و ماکارونی خشک در حال حاضر غذای اصلی هستند. اما قفسه‌ها در حال حاضر خالی به نظر می‌رسند. خواربارفروشان می‌گویند عمده‌فروشان آنها با کمبود عرضه مواجه هستند.
شاوا نیز در تلاش است تا دو دخترش را آرام کند. ملک شش ساله مدام می‌پرسد: «چرا اسرائیلی‌ها می‌خواهند ما را بکشند؟»
با ادامه حمله هوایی اسرائیل، به نظر می‌رسد شرایط در این سرزمین بدتر شود. عدنان ابوحسنه، مشاور رسانه‌ای آنروا، آژانس سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی، خاطرنشان کرد که غزه «ظرفیت ذخیره مواد غذایی یا سوخت را ندارد.» او گفت: «آنها هر روز را با وسایل ارسالی با کامیون از اسرائیل می‌گذارنند و اکنون همه این‌ها متوقف شده است.»
غسان ابوسیطاح، جراح فلسطینی-بریتانیایی که در بیمارستانی در اردوگاه آوارگان جبالیا کار می‌کند، که تحت بمباران شدید قرار گرفته است، گفت که اکنون فقط «عمل‌های جراحی حیاتی» انجام می‌شوند. همه بیمارستان‌ها اکنون به دیزل و ژنراتور متکی هستند، اما سوخت در نهایت تمام خواهد شد.»
فابریزیو کربنی، مدیر منطقه‌ای خاورمیانه و نزدیک برای کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، عواقب وخیم خاموشی طولانی مدت را تشریح کرد. کمبود انرژی، نوزادان تازه متولد شده در انکوباتورها و بیماران مسن وابسته به اکسیژن را در معرض خطر قرار می‌دهد. وی گفت: «دیالیز کلیه متوقف می‌شود و نمی‌توان عکس اشعه ایکس گرفت. بدون برق، بیمارستان‌ها در معرض خطر تبدیل شدن به سردخانه هستند.»
- نویسنده: اقتصاد آنلاین
