این ویروس نه تنها منجر به ایجاد تبخال در نواحی دیگر می‌شود، بلکه می‌تواند زخم‌هایی در ناحیه چشم ایجاد کند. وقتی که این ویروس به چشم حمله می‌کند، به آن تبخال چشمی یا عفونت هرپسی چشم گفته می‌شود.
تبخال چشمی چیست؟
تبخال چشمی، مشابه تبخال‌هایی که بر روی لب یا بینی ایجاد می‌شود، به علت حمله ویروس هرپس سیمپلکس به بدن فرد رخ می‌دهد و می‌تواند برای مدت طولانی به صورت غیرفعال در بدن باقی بماند. این نوع تبخال در اغلب موارد با نشانه‌هایی مانند سوزش، درد، خارش و تاری دید آغاز می‌شود. در صورتی که این علائم نادیده گرفته شوند، ممکن است به عوارض جدی و جبران‌ناپذیری در قرنیه، بینایی و سلامت کلی چشم‌ها منجر شوند.
انواع تبخال چشمی کدامند؟
بیماری تبخال چشم به انواع مختلفی تقسیم می‌شود که بسته به ناحیه درگیر و شدت بیماری متفاوت خواهد بود. در ادامه به بررسی هریک به صورت جداگانه خواهیم پرداخت:
- کراتیت استروما: یکی از خطرناک‌ترین انواع این بیماری به حساب می‌آید که در آن لایه‌های عمیق‌تر قرنیه تحت تأثیر قرار می‌گیرند. این وضعیت می‌تواند منجر به زخم، اختلال بینایی یا حتی نابینایی شود؛ در نهایت درمان فوری ضروری است.
- ایریدوسیکلیت: نوع دیگری از این عارضه است که می‌تواند نواحی داخلی چشم را تحت تأثیر قرار دهد. در صورت عدم درمان به موقع، ممکن است شبکیه نیز آسیب ببیند و عوارض جدی برای فرد ایجاد کند.
- کراتیت هرپس: به عنوان رایج‌ترین نوع این بیماری شناخته می‌شود. در صورتی که این نوع به موقع شناسایی نشود، احتمال گسترش آن به بخش‌های دیگر چشم و عفونت قرنیه وجود دارد. تشخیص و درمان به موقع می‌تواند از بروز مشکلات جدی جلوگیری نماید.
علت بروز تبخال چشمی چیست؟
علت اصلی بروز بیماری تبخال چشم هنوز به‌طور کامل مشخص نیست. با این حال، بسیاری بر این باورند که اکثر افراد در اوایل زندگی خود، چه با علائم و چه بدون آن، با ویروس مواجه می‌شوند. پس از این مواجهه، ویروس ممکن است برای مدت طولانی غیرفعال باقی بماند. شیوع این ویروس به‌طور دقیق شناخته نشده است.
افرادی که سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند، بیشتر در معرض عود این ویروس قرار می‌گیرند. افرادی که قبلاً به عفونت تبخال در چشم مبتلا شده‌اند، ممکن است بارها و بارها با این مشکل روبه‌رو شوند. بسیاری از متخصصین چشم بر این باورند که علائم و نشانههای بیماری تبخال چشمی ناشی از فعال شدن ویروسی است که قبلاً در بدن فرد وجود داشته است. به عبارت دیگر، وقوع یک اتفاق یا بیماری ممکن است موجب شعله‌ور شدن این ویروس شود. عوامل خطرزایی که ممکن است سبب عود ویروس شوند شامل:
- تب
- جراحت‌ها
- دوران قاعدگی
- آسیب به چشم
- جراحی‌های چشمی
- بیماری‌های مختلف
- استرس‌های جسمی یا عاطفی
- واکنش‌های آلرژیک به غذاها یا داروها
- قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض گرما یا نور خورشید
این عوامل میتوانند احتمال فعال شدن ویروس و بروز علائم را افزایش دهند.
تبخال چشمی چه علائمی دارد؟
این عارضه همانند سایر بیماری‌ها علائمی دارد که می‌تواند به عنوان نشانههای هشدار دهنده برای ابتلا به تبخال چشم عمل کند. در صورت مشاهده این علائم، میبایست فوراً اقدام به درمان کرد. مهم‌ترین نشانه‌ها شامل:
- قرمزی چشم
- ترشح زیاد اشک
- حساسیت به نور
- درد و سوزش شدید
- عفونت در ناحیه چشم
- خارش مکرر در ناحیه چشم
- ظهور لکه‌های قرمز در اطراف چشم
- احساس وجود جسم خارجی در چشم
شناسایی و توجه به این علائم می‌تواند در بهبود سریع‌تر وضعیت کمک کند.
درمان تبخال چشمی چگونه انجام می‌شود؟
درمان عفونت چشمی ناشی از ویروس هرپس به شدت بیماری بستگی دارد. در موارد اولیه، به طور معمول پزشک از قطره‌ها و پمادهای چشمی و گاهی داروهای ضد ویروسی خوراکی استفاده می‌کند. علاوه بر این، ممکن است جهت پاکسازی نواحی آسیب‌دیده، از ابزاری شبیه به گوش پاک‌کن استفاده کند.
در صورت بروز مکرر عفونت، ممکن است قرنیه به صورت مه‌آلود درآید و به همین خاطر، پیوند قرنیه برای بهبود بینایی و رفع اسکارها ضروری باشد.
در صورتی که عفونت به لایه‌های عمقی قرنیه نیز نفوذ کند، پزشک متخصص چشم ممکن است قطره‌های کورتیکواستروئیدی را برای کاهش التهاب تجویز کند. لازم به ذکر است که استفاده از این قطره‌ها باید تحت نظر پزشک انجام شود تا از بروز آسیب‌های جدی به چشم جلوگیری گردد.
چگونه از تبخال چشمی جلوگیری کنیم؟
تبخال چشم می‌تواند منجر به عفونت‌های مکرر شود، به همین دلیل برخی پزشکان توصیه می‌کنند که داروهای ضد ویروسی به‌طور منظم مصرف شوند تا خطر عود بیماری کاهش یابد. عفونت‌های مکرر میتوانند آسیب بیشتری به چشم وارد کنند، لذا پزشکان به پیشگیری از عود آنها اهمیت می‌دهند.
همچنین، ممکن است به بیماران پیشنهاد شود که چند روز قبل از جراحی از داروی ضد ویروسی استفاده کنند تا از تحریک ناشی از استرس جراحی جلوگیری کنند.
تبخال چشمی چند روز طول می‌کشد؟
تبخال چشمی که هرپس زوستر چشمی نیز نامیده می‌شود، یک عفونت ویروسی بوده که در اغلب موارد ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) می‌باشد. مدت زمان عفونت و نشانههای بروز آن می‌تواند متفاوت باشد، اما به طور کلی، روند بهبودی به شرح زیر خواهد بود:
- مدت زمان عفونت
فاز اولیه: علائم اولیه اعم از خارش، سوزش یا درد در ناحیه مورد نظر ممکن است چند روز تا یک هفته طول بکشد.
فاز فعال: به طور معمول جوش‌های تبخال در عرض ۲ تا ۳ روز ظاهر می‌شوند و ممکن است تا ۱ تا ۲ هفته باقی بمانند.
فاز بهبودی: بعد از گذشت این مدت، زخم‌ها رو به بهبود می‌روند و پس از ۲ تا ۳ هفته دیگر به طور کامل بهبود می‌یابند.
- عوامل مؤثر بر مدت زمان بهبودی تبخال چشمی
سیستم ایمنی: وضعیت سیستم ایمنی بدن می‌تواند با مدت زمان عفونت مرتبط باشد. افرادی که سیستم ایمنی چندان ضعیفی دارند ممکن است مدت زمان طولانی‌تری جهت بهبودی نیاز داشته باشند.
درمان: مصرف داروهای ضد ویروسی (آسیلوویر) می‌تواند به تسریع روند بهبودی و کاهش شدت علائم کمک چشمگیری نمایید.
- نکات مهم:
در صورتی که علائم تبخال چشمی را تجربه کردید، بسیار حائز اهمیت است که به پزشک یا متخصص چشم مراجعه نمایید. درمان زودهنگام می‌تواند از عوارض جدی تا حد زیادی جلوگیری کند.
در برخی موارد، تبخال چشمی می‌تواند منجر به مشکلات بینایی شود؛ در نهایت پیگیری درمان بسیار حائز اهمیت است. اگرچه روند بهبودی اغلب بین ۲ تا ۴ هفته طول می‌کشد، اما مشاوره با پزشک برای دریافت درمان مناسب و پیگیری وضعیت ضروری و الزامی است.
سخن پایانی
سوزش، قرمزی چشم و خارش در اطراف پلک، حساسیت پوستی در نواحی چشمی و التهاب از جمله علائم بیماری ویروسی به نام تبخال چشمی هستند. این نوع تبخال به وسیله ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) نوع اول ایجاد می‌شود. ویروس پس از ورود به بدن می‌تواند برای مدت طولانی غیرفعال بماند، اما با ظهور اولین تبخال به سیستم عصبی مرکزی منتقل می‌شود. پس از آن، این ویروس می‌تواند در اثر تغییرات در بدن به شکل‌های مختلفی مانند تبخال بینی، تبخال لب یا تبخال چشمی ظاهر شود.
