به گزارش اکوایران و به نقل موتوروان بررسی آمار مدل‌های تمام برقی تولید شده در سگمنت‌های مختلف نشان می‌دهد، تعداد خودروهای کوچک که در سگمنت A و B حضور دارند به طرز محسوسی کمتر است.
به گزارش اکوایران، آمار موتوروان نشان می‌دهد عمده محصولات کوچک برقی متعلق به برندهای چینی است و خودروسازان دیگر، خصوصا خودهای آمریکایی در پس چینی‌ها قرار دارند.
ریشه‌یابی این موضوع در هزینه تولید خودروهای برقی خلاصه می‌شود. خودروهای برقی به خصوص در مبحث قوای محرکه هزینه تولیدی بیشتری نسبت به بنزینی‌ها دارند. قریب به اتفاق محصولات تولید شده در سگمنت A و B خودروهای ارزان قیمت و اقتصادی هستند و خریداران این خودروها یا توانایی پرداخت مبالغ بالاتر را ندارند یا تمایلی برای این کار ندارند.
پس خودروسازان برای باقی ماندن در رقابت ترجیح می‌دهند خودروی ارزان‌تری تولید کنند. اینجاست که قدرت اصلی چینی‌ها نمایان می‌شود. خودروسازان این کشور به طرز معجزه‌آسایی توانسته اند هزینه تولید خود را به حداقل برسانند. اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها نیز سعی کردند با راه اندازی خط تولید در مناطق جغرافیایی دیگر همین کار را بکنند اما حقیقت این است که در حال حاضر هیچکس حریف چینی‌ها نمی‌شود.
حالا سوال اینجاست که در این داستان فرصت طلایی ایران کجاست؟
هزینه تولید در ایران به علت نیروی کار و منابع فوق‌العاده ارزان بسیار رقابتی است. اما شرط استفاده از این فرصت طلایی یا این است که خود خودروسازان داخلی توانایی تولید محصولی رقابتی داشته باشند یا با همکاری با خودروسازان مطرح ایران را تبدیل به هاب صادرات این محصولات بکنند.
مورد اول که با توجه به بی‌تجربگی خودروسازان ایران در ساخت خودروهای برقی کاملا منتفی است. اما مورد دوم دست یافتنی است ولی محتاج عادی سازی روابط بین‌المللی ایران است که این موضوع باید به دست نهادهای بالادستی حل شود و از دست وزارت صمت، خودروسازان و … کاری ساخته نیست.
پس می‌شود نتیجه گرفت ایران تنها در خواب می‌تواند از این فرصت به دست آمده استفاده کند نه در واقعیت.
- نویسنده: اکوایران
