ناصر امانی درخصوص انتقال پایتخت و تاکید دولت چهاردهم بر این موضوع گفت :«من اساساً با ایده انتقال پایتخت مخالفم. تهران طی حدود ۲۰۰ سال گذشته به‌عنوان پایتخت ایران نشان داده که نقطه مناسبی برای این نقش بوده است. اما مسئله اصلی این است که ما مشکلات تهران را از یکدیگر تفکیک نمی‌کنیم و همین […]
ناصر امانی درخصوص انتقال پایتخت و تاکید دولت چهاردهم بر این موضوع گفت :«من اساساً با ایده انتقال پایتخت مخالفم. تهران طی حدود ۲۰۰ سال گذشته به‌عنوان پایتخت ایران نشان داده که نقطه مناسبی برای این نقش بوده است. اما مسئله اصلی این است که ما مشکلات تهران را از یکدیگر تفکیک نمی‌کنیم و همین باعث شده تا مدیریت این شهر با چالش‌های جدی روبه‌رو شود.
او ادامه می دهد :«ما در تهران با سه موضوع روی‌هم‌انباشته مواجه هستیم که باید به‌صورت جداگانه بررسی شوند. نخست، بحث پایتخت بودن تهران که یک موضوع ملی است و وظیفه دولت است. تمامی هزینه‌ها و مسئولیت‌های مرتبط با این مسئله باید بر عهده دولت باشد. دوم، شهر تهران به‌عنوان یک کلان‌شهر که جمعیتی بالای ۱۰ میلیون نفر در آن ساکن هستند و این وظیفه مدیریت شهری است. سوم، منطقه دشت تهران که از دماوند تا قزوین امتداد دارد و نیازمند مدیریت منطقه‌ای است.»
به گفته امانی این سه موضوع باید به‌صورت قانونی از یکدیگر تفکیک شوند و وظایف هر بخش میان دولت، مدیریت شهری و وزارتخانه‌های مربوطه تقسیم شود. در شرایط فعلی، همه این مسئولیت‌ها بر دوش شهرداری و مدیریت شهری گذاشته شده است که به‌وضوح از ظرفیت‌های آن فراتر است. اگر تفکیک وظایف انجام شود و مدیریت هر بخش در یک زمان‌بندی مشخص پیش برود، بسیاری از مشکلات تهران، از جمله معضل ترافیک و آلودگی هوا، قابل‌حل خواهد بود.
این عضو شورای شهر تاکید می کند: اما در مورد انتقال پایتخت، معتقدم که این ایده در شرایط فعلی کشور، چه در شهر ساحلی و چه در غیرساحلی، امکان‌پذیر نیست و اساساً به‌صلاح هم نیست. چنین طرح‌هایی نیازمند منابع عظیم مالی و زمانی است که در وضعیت کنونی اولویت کشور نیست. بهتر است به‌جای پاک کردن صورت‌مسئله، روی مشکلات اصلی تهران تمرکز کنیم و از راهکارهای تجربه‌شده در دنیا برای بهبود کیفیت زندگی در این شهر بهره ببریم.»
- نویسنده: اکوایران
