در هفته‌های اخیر ماجرای اعتصاب ۱۳ هزار کارگر خودروسازان مشهور آمریکایی، توجه رسانه‌های مطرح دنیا را به خود جلب کرد.
به گزارش اکوایران، اطلاعات اولیه اولیه نشان می‌دهد بیش از ۱۳ هزار کارگر سه خودروساز بزرگ یعنی فورد، جنرال موتورز و استلانتیس در این اعتصاب نقش داشتند؛ اعتصاب بزرگی که اتحادیه کارگران خودرو در آن نقش اصلی را ایفا کرد و علیه سه غول خودروسازی دیترویت (شهری در ایالت میشیگان که بزرگترین مرکز خودروسازی در ایالات متحده است) برخاست.
ایالات متحده بعد از انگلستان و فرانسه سومین کشوری است که سندیکاها در آن تشکیل شدند.
به طور کلی سندیکا، اتحادیه صنفی یا یونیون به تشکیلات خودگردانی از افراد، بنگاه‌های اقتصادی، شرکت‌ها یا افراد حقوقی گفته می‌شود که تشکلی را برای ارتقای منافع مشترکشان شکل داده و از این منافع دفاع کنند.
سندیکاها در همه جای جهان با همین معنا و ماموریت فعالیت می‌کنند. در ایران نیز سندیکاهای کارگری وجود دارد که ازجمله، می‌توان به اتحادیه آزاد کارگران ایران اشاره کرد. با این حال، ضعف شدید این سندیکاها موضوعی غیرقابل کتمان است. کارشناسان وضعیت نامساعد کارگری در ایران را گواهی بر این مدعا می‌دانند.
البته قدرت سندیکاها در نقاط دیگر جهان متفاوت از ایران است؛ اعتصاب ۱۳ هزار کارگر خودروسازان مشهور آمریکایی نمونه اخیری است که از قدرت سندیکاها حکایت دارد.
در ماجرای این اعتصاب، موضوع مورد مناقشه تمدید قرارداد چهارساله ای بود که در سال ۲۰۱۹ میان این اتحادیه و خودروسازان بزرگ دیترویت انجام شد.
خودروسازان برای تامین خواسته‌های کارگران در اقدامی بی سابقه پیشنهاد افزایش ۲۰ درصدی دستمزد را به اتحادیه فرستادند. اما اتحادیه کارگران خودرو اعتقاد داشت این رقم کافی نیست. خودروسازان که همین میزان افزایش را نیز بسیار زیاد می‌دانستند، دیگر پای میز مذاکره حاضر نشدند. پس از کوتاه نیامدن خودروسازان از موضع خود اتحادیه کارگران برای اولین بار در تاریخ ۸۸ ساله‌اش، سه خودروساز بزرگ آمریکا را تحریم کرد.
حالا این اعتصاب‌ها تولید خودروهای پر تقاضای فورد برانکو، جیپ رانگلر و شورولت کلدرادو را با بحران جدی رو به رو کرده است؛ موضوعی که به نظر می رسد اولین اولتیماتوم اتحادیه علیه خودروسازان باشد و تداوم این وضعیت نیز محتمل است.
- نویسنده: اکوایران
