سنندج در روز عاشورای حسینی، یکپارچه غرق در ماتم شد. در حالی‌که آفتاب سوزان تابستان بر پیکر شهر می‌تابید، خیابان‌ها مملو از عزادارانی از خردسال تا کهنسال شد که با نوای «یا حسین» و حضور و ارادت خود صحنه‌هایی فراموش‌نشدنی از ایمان و ایثار را رقم زدندند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از کردستان، سنندج، شهر هزار نقش و رنگ، در روز عاشورای حسینی، یکپارچه غرق در ماتم شد. در حالی که آفتاب سوزان تابستان بر پیکر شهر می‌تابید، سایه ماتم حسینی بر دل‌ها نشست و خیابان‌ها مملو از عزادارانی شد که با نوای «یا حسین» و «یا اباالفضل»، عشق و ارادت خود را به حضرت سیدالشهدا(ع) و خاندان عصمت و طهارت(ع) به نمایش گذاشتند.
این مراسم که هر ساله با شکوه خاصی برگزار می‌شود، امسال نیز شاهد حضور پرشور و همدلی مردم، از خردسال تا کهنسال بود و صحنه‌هایی فراموش‌نشدنی از ایمان و ایثار را رقم زد.
مراسم عزاداری تاسوعا در سنندج، طبق سنت دیرین، از میدان آزادی آغاز شد؛ میدانی که در این روز به کانون تپنده ارادت حسینی تبدیل گشت. از همان ساعات اولیه صبح، جمعیت عزادار با لباس‌های مشکی و پرچم‌های سبز و سیاه، آرام آرام در میدان جمع شدند و با نوای گرم مداحان اهل بیت، هم‌نوا گشتند.
حرکت دسته‌های عزاداری آغاز شد و خیابان‌های اصلی شهر، به ویژه پیاده‌راه فردوسی، شاهد سیل خروشان عزادارانی شد که با سینه‌زنی و زنجیرزنی، در رثای سید و سالار شهیدان اشک ماتم ریختند. اوج این شور و دلدادگی، در حسینیه سنندج بود؛ جایی که عزاداران پس از طی کردن مسیری طولانی، گرد هم آمدند و به اقامه عزا پرداختند.
در طول مسیر عزاداری، صدای مداحان اهل بیت، در فضا طنین‌انداز بود. اشعار پرشور و حزن‌انگیز آنان، دل‌ها را می‌لرزاند و اشک را از دیدگان عزاداران جاری می‌ساخت. این نوحه‌ها، روایتی از کربلا بود؛ روایتی از رشادت‌ها و مظلومیت‌های یاران امام حسین (ع) که نسل به نسل منتقل شده و هر سال با شور و عمقی تازه در مراسم عزاداری جان می‌گیرد.
یکی از نکات قابل توجه در این مراسم، حضور پررنگ کودکان و نوجوانان با لباس‌های مشکی کوچک و پیشانی‌بندهای سبز بود، نه تنها در دسته‌های عزاداری و زنجیرزنی، بلکه در کنار پدران و مادران خود که حضور چشمگیری داشتند ودر دسته‌های عزاداری شرکت کرده بودن. در طول مسیر عزاداری، جوانان نیز با دایر کردن ایستگاه‌های صلواتی، با پخش شربت و آب، از عزاداران پذیرایی می‌کردند. این اقدام، نمادی از ایثار و همدلی بود که در سایه عشق به امام حسین (ع)، جوانان را به خدمت‌رسانی به همنوعان خود وامی‌داشت.
برخی از آنها، دست‌های کوچک خود را بر سینه می‌کوبیدند و برخی دیگر، با چشمان کنجکاو خود، به جمعیت و شور حسینی می‌نگریستند. این حضور، نشانه‌ای از انتقال فرهنگ عاشورایی از نسلی به نسل دیگر است؛ بذرهایی که در دل‌های پاک آنان کاشته می‌شود و نویدبخش آینده‌ای روشن برای ادامه راه حسین (ع) است.
در ادامه این روایت را به صورت ویدئویی ببینید.
.
انتهای پیام/۴۸۱/
- نویسنده: تسنیم tasnimnews
