کاهش مداوم بودجه اکتشافی در بخش معدن، به ویژه در زمینه فلزات غیرآهنی، برای دومین سال متوالی نگرانی‌های جدیدی را در پی داشته است؛ چالش‌های مالی که به کمبود منابع برای پروژه‌های پرریسک منجر شده، می‌تواند بر توانایی صنعت برای کشف ذخایر جدید در زمانی که تقاضا برای فلزات حیاتی افزایش یافته است، تأثیرات منفی برجای بگذارد.
به گزارش اقتصادآنلاین؛ آمارهای منتشر شده در زمینه بخش معدن نشان‌دهنده کاهش مستمر هزینه‌های اکتشافات جهانی در بخش غیرآهنی‌ها است که برای دومین سال متوالی ادامه یافته است؛ این کاهش بودجه به دلیل چالش‌های عمده در تأمین منابع مالی برای شرکت‌های معدن‌کاری به وقوع پیوسته و نگرانی‌هایی جدی در خصوص توانایی صنعت برای کشف ذخایر جدید در شرایطی که تقاضا برای باتری‌ها و فلزات حیاتی رو به افزایش است، ایجاد کرده است.
کاهش بودجه جهانی اکتشاف
طبق گزارش اس‌اندپی، بودجه جهانی اکتشافات با کاهشی ۳ درصدی به ۱۲.۵ میلیارد دلار رسیده است؛ این کاهش، نگرانی‌ها در مورد توانایی صنعت معدن در کشف منابع جدید و تأمین فلزات حیاتی را شدت بخشیده است لذا افزایش تقاضا برای فلزات مورد نیاز در ساخت باتری‌ها و دیگر تکنولوژی‌ها باعث ایجاد نگرانی‌هایی مبنی بر کمبود منابع در آینده شده است که در این وضعیت، کارشناسان هشدار داده‌اند که کاهش اکتشافات می‌تواند منجر به مشکلات جدی در تأمین فلزات حیاتی در آینده شود.
شرکت‌های تازه‌تاسیس و کاهش سرمایه‌گذاری در پروژه‌های پرریسک
یکی از مهم‌ترین دلایل کاهش هزینه‌های اکتشافات، کاهش سرمایه‌گذاری شرکت‌های تازه‌تاسیس در پروژه‌های پرریسک است؛ این شرکت‌ها در تلاشند تا با کاهش مخارج خود، افزایش قیمت‌ها را جبران کنند، اما در عین حال این تصمیم‌ها منجر به کاهش تخصیص منابع مالی و محدودیت در پیشبرد پروژه‌های جدید می‌شود. بسیاری از شرکت‌ها به سمت پروژه‌های کم‌ریسک حرکت کرده‌اند و این مسئله باعث کاهش پتانسیل اکتشافات موفقیت‌آمیز می‌شود حتی زمانی که بر اساس اصول بازار، نیاز فوری به منابع جدید وجود دارد، کاهش ریسک‌پذیری می‌تواند توانایی صنعت را در کشف منابع جدید محدود کند.
تغییرات گسترده در سهم اکتشافات و کاهش سرمایه‌گذاری بخش خصوصی
این گزارش همچنین تغییرات گسترده‌ای در روند تخصیص منابع به پروژه‌های اکتشافی نشان می‌دهد؛ سهم اکتشافات توسط بخش خصوصی و مردم به پایین‌ترین حد خود رسیده است و شرکت‌ها به جای سرمایه‌گذاری در پروژه‌های مخاطره‌آمیز، ترجیح می‌دهند منابع خود را در پروژه‌های مستقر و کم‌ریسک به کار گیرند تا از خطرات ناشی از پروژه‌های جدید جلوگیری کنند که این روند، می‌تواند بر عرضه فلزات حیاتی در آینده تأثیر منفی بگذارد و بازار را با کمبود منابع روبه‌رو کند.
کاهش اکتشافات و چالش‌های پیش رو در سال‌های آتی
طبق گزارش اس‌اندپی، هزینه‌های اکتشاف در سال ۲۰۲۵ نیز احتمالا کاهش خواهد یافت که این کاهش به دلیل محدود بودن بودجه‌های سال ۲۰۲۴ و مشکلات شرکت‌های تازه‌تاسیس در جذب سرمایه است؛ بسیاری از این شرکت‌ها با مشکلات مالی روبه‌رو هستند که به کاهش بیشتر تخصیص منابع برای پروژه‌های جدید منجر می‌شود و برای مقابله با این وضعیت، شرکت‌های معدنی باید ذخایر خود را دوباره پر کنند تا به تقاضای رو به رشد جهانی برای فلزات غیرآهنی پاسخ دهند.
توزیع بودجه اکتشافی در مناطق مختلف
تحولات منطقه‌ای نیز نشان‌دهنده انقباض بیشتر بازار اکتشاف است؛ آمریکای لاتین همچنان بزرگ‌ترین سهم از بودجه جهانی اکتشاف را در اختیار دارد، در حالی که شرکت‌های تازه‌تاسیس در کشورهایی مانند کانادا و استرالیا با کاهش قابل‌توجه بودجه مواجه هستند. در ایالات متحده، تخصیص بودجه برای اکتشاف مس با افزایش جزئی روبه‌رو شده است که این افزایش، علی‌رغم چالش‌های گسترده‌تر، نشان‌دهنده خوش‌بینی محتاطانه در میان سرمایه‌گذاران است.
کاهش سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف و افزایش توجه به انرژی هسته‌ای
سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف معدنی، به‌ویژه در حوزه طلا و لیتیوم، با کاهش‌های قابل توجهی مواجه شده است برای مثال، بودجه اکتشاف طلا باوجود افزایش قیمت‌ها به ۲۷۰۰ دلار در هر اونس، ۷ درصد کاهش یافته و به ۵.۶ میلیارد دلار رسیده است در حالی که بودجه اکتشاف مس ۲ درصد افزایش یافته و به ۳.۲ میلیارد دلار رسیده، بودجه اکتشاف نیکل و کبالت به ترتیب ۳۰ و ۳۵ درصد کاهش یافته‌اند.
اما در کنار این کاهش‌ها، اکتشاف اورانیوم با ۳۳ درصد افزایش به ۳۳۱ میلیون دلار رسیده است که این افزایش عمدتاً به دلیل تمرکز مجدد بر انرژی هسته‌ای به عنوان بخشی از تلاش‌های جهانی برای کاهش کربن و کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی است و این روند می‌تواند در آینده توجه بیشتری به پروژه‌های اورانیوم و انرژی هسته‌ای جلب کند.
بنابراین با توجه به کاهش بودجه‌های اکتشافی و محدودیت در تأمین منابع مالی، صنعت معدن با چالش‌های جدی روبه‌رو است؛ کاهش سرمایه‌گذاری در پروژه‌های پرریسک، محدودیت در تخصیص منابع مالی و کاهش توانایی در کشف ذخایر جدید، می‌تواند به کمبود فلزات حیاتی و منابع معدنی در آینده منجر شود لذا صنعت معدن باید با اتخاذ استراتژی‌های نوین و جلب سرمایه‌گذاری‌های جدید، از بحران‌های احتمالی جلوگیری کند و راهکارهایی برای تأمین منابع مورد نیاز در آینده پیدا کند.
- نویسنده: اقتصاد آنلاین
