فراموش کردن کارگران بدون تعارف به فراموش کردن تولید و ثروت در کشور منجر میشود. این اظهارات وزیرکار درباره اهمیت نیروی کار است. درسالی که با عنوان «سرمایهگذاری برای تولید» نامگذاری شده است باید منتظر اقدام مسئولان باشیم .
به گزارش خبرنگاراقتصادی خبرگزاری تسنیم, کارگران را به واسطه کارشان میتوان شاهرگ نظامهای اقتصادی دنیا تلقی کرد، چرا که در دوره های اخیر کارگران منشا تحولات عظیم و گسترده در تمام ابعاد در سطح جهان و در تمام عرصهها به خصوص سیاسی و اقتصادی بودند وهفته کار و کارگر تنها بهانهای است تا از زحمتکشان عرصه کار تجلیل شود. از قشری که تلاش آنها موجب ساختن فرداهاست، چگونه می توان از کارگر و بازوان فعال او تجلیل کرد ؟ کدامیک از مسئولان جهان توانستند مانند پیغمبر عظیم الشان اسلام خم شود و دست یک کارگر را ببوسد.
با تمام بیمهریها نسبت به کارگران می توان آنها را زحمت کش ترین گروه ها نامید. زحمت کشانی که از حقوق و مزایای کمتری نسبت به دیگر اقشار جامعه بهره مند هستند. در توصیف کارگر همین بس که بگوییم کارگر یعنی کسی که بیشترین زحمت را کشیده و حجم سنگینی از کارها را بر دوش دارد و در مقابل از حداقل مزایا برخوردار است.
۱۱ اردیبهشت روزی است که به نام کارگر نامگذاری شده است تا به این وسیله اهمیت کار تبیین گردد و نقش کارگران در به حرکت درآوردن چرخهای اقتصاد کشور نمایانده شود. از ۵ اردیبهشت ماه سال جاری هفته کارگر با نامگذاریهای مختلف آغاز شده است.
آیا به راستی تنها با نامگذاری یک هفته ارزش کارگر مشخص می شود؟ این اقدام اگرچه لازم و مفید است و ارزش کار و مقام کارگر را گرامی میدارد، اما نباید از نظر دور داشت که اینگونه بزرگداشتها نمیتواند جایگاه کار در فرهنگ اسلامی را مشخص کند و به اکرام کارگران آنگونه که تعالیم دین اسلام سفارش کرد بپردازد.
مطمئناً هیچ شخصی نمیتواند منکر تاثیر عمیق قشر کارگر در توسعه یک کشور و برنامههای کلان باشد. قطعاً هر اندازه ابزار و تکنولوژیها توسعه یابند، نیاز جامعه به زحمات و نیروی بازوی قشر کارگر همیشه احساس خواهد شد.
تعیین دستمزد قانونی و عادلانه،امنیت شغلی،ساماندهی قراردادها، اصلاح قانون کار، اجرای قانون کار شایسته، صیانت از نیروی کار و حفظ امنیت شغلی، بهرهمندی از مزایای بیمه درمان، ساماندهی نیروهای شرکتی و تبدیل وضعیت نیروهای قراردادی، بهرهمندی از مزایای بازنشستگی، اجرای قانون مشاغل سخت و زیان آور، پرداخت بیمه بیکاری را می توان جز مهمترین مطالبات این قشر خواند که نیازمند گوش شنوای مسئولان است.
احمد میدری, وزیرکار درباره اهمیت نیروی کار می گوید: فراموش کردن کارگران بدون تعارف به فراموش کردن تولید و ثروت در کشور منجر میشود و این یک تعارف نیست یک واقعیت است، به طور مثال ما خیلی از سالها وقتی که درآمد ارزیمان خوب بوده، واردات افزایش پیدا کرده، شاید صاحبان برخی از کارخانهها سود کردهاند از افزایش واردات بستهبندی صورت گرفته و برخی از کارخانه دارها و کارآفرینان زیان کردهاند، اما عموم کارگران زیان میکنند، چون مشکلاتی که برای این گروه وجود میآید ما نادیده میگیریم در واقع ظرفیتهای تولیدی از بین میرود.
وی ادامه داد: به طور مثال ما بین سالهای ۹۷تا ۱۴۰۳میزان واردات محصولات نساجی در کشور به طور رسمی از ۲۰۰میلیون دلار به ۶۰۰میلیون دلار افزایش پیدا کرده و به طور قطع بخشی از تولید کنندگان ما از چرخه تولید خارج شدهاند، خیلی از دوزدگان یا کارگاههای خانگی یا کوچک آنها تولیدشان متوقف شد، اما این کارگران اگر زیانشان مشخص میشد و ما میدیدیم که چه کسانی بیکار شده بودند، آن موقع شاید در سیاستگذاریها تجدید نظر میکردیم.
میدری افزود: ما در ادبیات اقتصادی در واقع یک عنوانی داریم به عنوان مثلاً زیان خاموش یا حتی مرگ خاموش، یعنی کسانی که آسیب میبینند ولی دیده نمیشوند، ما به این شکل یعنی در صنعت پوشاک و خیلی از صنایع در کشور. هیچگاه صنعت نساجی و پوشاک را سرشماری نکردهایم و الان آمار دقیقی از تعداد شاغلین در این صنایع نداریم و آن چیزی که آسیب میبیند، به طور مستقیم کارگران هستند،ولی کل جامعه زیان میبیند.
وزیرکار درباره کاهش حوادث کار گفت: یکی از مسائلی که کارگران به دنبال آن هستند, کاهش حوادث ناشی از کار است. ما اگر بخواهیم ایمنی را تغییر بدهیم، باید خیلی از مسئلهها تغییر پیدا کند، در ایران حدود ۸۰۰ نفر در حوادث ناشی از کار جان خودشان را از دست میدهند که اینها بیمه شدههای سازمان تامین اجتماعی هستند شاید همین اندازه هم کسانی فوت میکنند که تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی نیستند، البته در دنیا خیلی آمار مرگ کارگران بالا است و پدیده منحصر به ایران نیست. حدود دو و نیم میلیون نفر در سال در جهان در اثر حوادث ناشی از کار فوت میکنند، بنابراین مسئله، مسئله جهانی است ولی وقتی مسئله جهانی را بخواهیم ، یعنی من میخواهم بگویم بهبود وضعیت کارگران یعنی منافع همه مردم.
وی درباره کارگرانی که در بند شهید رجایی جان خود را از دست دادند باید بگویم درباره نداشتن آمار از جمله ۱۰۰ نفری که تاکنون جانشان را در حادثه بندر شهید رجایی از دست دادهاند، تسلیت عرض میکنم. اما مشکل این است که کالاهایی که وارد بندر میشود، در واقع شماره گذاری یا کدینگ استانداردی که اینها داشته باشند و روی کانتینرها مشخص شده باشد ما فاقد آن هستیم، در حال حاضر در بندر شهید رجایی وقتی کارگران جانشان را از دست دادند. اگر بخواهیم یک بندرهای استاندارد داشته باشیم، باید کالاهایی که وارد میشود، دقیقاً نوع کالاها با شماره گذاری مشخص شود و بتوانیم یک طبقهبندی درست از کالاها داشته باشیم.
یکی از مشکلات بازار کار و کارگران توجه به بحث اشتغال آنها و ایجاد شرایط اشتغال برای کارگران است.
میدری درباره میزان ایجاد شغل می گوید: ما حدود ۲۴میلیون شاغل داریم،۱۷ میلیون اینها بیمه شدگان سازمان تامین اجتماعی هستند. ما به کمک اطلاعات سازمان تامین اجتماعی میتوانیم بگوییم در دو مقطع زمانی در بازار کار رسمی ما چه اتفاقاتی رخ داده است. مثلاً یک اتفاق مهم که شاید به طور ملموس بگویم، ولی اعدادش در دسترس ما نبوده این است که ۵۰درصد از مشاغلی که در یک سال گذشته به وجود آمده است. فقط در استان تهران بوده یعنی سهم کل استانهای کشور یک طرف و سهم یک استان یک طرف. این نشان دهنده نابرابری فزاینده شغل و فرصتهای اقتصادی در ایران است که زندگی را هم برای تهرانیها و هم برای کل کشور مختل میکند.
به گزارش تسنیم,هم اکنون در کشور ما بیش از ۱۶میلیون نفر کارگر مشمول قانون کار به صورت مستقیم در بخش های مختلف اقتصادی فعالیت دارند که اگر خانواده های آنها و دیگر مشمولان قانون کار را نیز به این جمعیت بیفزاییم، جمعیتی بالغ بر ۵۰ درصد از کل افراد کشور را شامل می شود.
بخش اعظم هدایت و نگهداری بنگاه های کشور بر دوش کارگران سنگینی می کند و آنها هستند که چرخ های اقتصاد کشور را به گردش درمی آورند و به راستی با توقف حتی یک روز از کار این قشر زحمتکش، تولید نیز در کشور متوقف خواهد شد، این کارگران مطالبات زیادی دارند که همچنان مغفول مانده است، بنابراین در سالی که با نام «سرمایهگذاری برای تولید» نامگذاری شده است باید منتظر اقدام مسئولان باشیم تا ببینیم چه شرایطی برای حماسه سازان فراهم خواهد شد.
انتهای پیام/
- نویسنده: تسنیم tasnimnews