«کشورها چگونه اطلاعات و دفاع خود را در برابر تهدیدات بین‌المللی مدیریت می‌کنند؟ جنگ روسیه-اوکراین، جنگ غزه، کودتا و جنگ‌های داخلی در تعدادی از کشورهای آفریقایی، تهدیدات نظامی میان چین و تایوان، مناقشه دریای چین جنوبی و تهدیدات در شبه‌جزیره کره این سوال را برجسته کرده‌اند.»
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، «ناتالی توچی» ستون‌نویس روزنامه گاردین نوشته «هیچ‌کسی اکنون نمی‌گوید که که سیاست خارجی چیزی فراتر از دیپلماسی، اطلاعات، ائتلاف‌های استراتژیک یا انبارهای تسلیحاتی است. سیاست خارجی همچنین باید شامل مواردی نظیر بحران اقلیمی، امنیت غذایی و هوش مصنوعی شود».
ستون‌نویس گاردین از تجربیات خود این چنین می‌گوید: «من برای اولین بار بیش از یک دهه پیش در کنفرانس امنیتی مونیخ شرکت کردم. در آن زمان حس غریبی به من دست داد. تنها تعداد انگشت‌شماری از زنان در آن کنفرانس حضور داشتند و اکثریت قریب به اتفاق شرکت‌کنندگان یا مردان پیر سفیدپوست با کت‌وشلوار یا نظامیان با لباس نظامی بر تن بودند».
او می‌نویسد: «اما اکنون پس از سال‌ها، تغییرات چشمگیر و از بسیاری جهات الهام‌بخش بوده‌اند. نه تنها مشارکت زنان، بلکه نمایندگانی از کشورهای مختلف افزایش یافته‌اند. در میان چندین تن از وزرای حاضر، بسیاری از آنها اکنون شامل کشورهای جنوب جهانی می‌شوند. همچنین تنوع بسیار زیادی در میان شرکت‌کنندگان به چشم می‌خورد و می‌توان به حضور روسای جمهور، وزرا، ژنرال‌ها، شخصیت‌های برجسته و فعالان حقوق بشر اشاره کرد».
توچی با اشاره به وجود چنین پیشرفت‌هایی در نشست‌های بین‌المللی نظیر کنفرانس امنیتی مونیخ تاکید می‌کند: «اگرچه حتی موضوعاتی نظیر تغییرات اقلیمی، انرژی، امنیت غذایی، هوش مصنوعی، مهاجرت برجسته می‌شوند اما صحبت درباره بسیاری از موارد همچنان در حباب‌های جداگانه‌ای رخ می‌دهد. برای مثال، گفت‌وگوی تاریکی پیرامون جنگ اوکراین و بن‌بست کمک‌های واشنگتن به کی‌یف شکل گرفت و دغدغه‌هایی مثل بازگشت احتمالی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا در هاله‌ای از ابهام و بسیار دورتر از موضوعات مورد بحث بود. همچنین درحالیکه اسرائیل هیچ خویشتن‌داری از خود نشان نمی‌داد، گفت‌وگوهای مایوس‌کننده‌ای درباره خاورمیانه برقرار بود».
ستون‌نویس روزنامه گاردین در پایان می‌نویسد: «اگرچه ارتباطات آشکاری میان این موضوعات وجود دارد اما با این حال جهان هر چه بیشتر از هم گسیخته و تکه‌تکه میشود، فضاهایی برای گفت‌وگو واقعی، همکاری و تفاهم نیز روز به روز محدودتر میشود. به طور کلی، جهان در حال تقسیم شدن به غرب در مقابل بقیه است و این مسئله همه ما را در خطر بیشتری قرار می‌دهد».
- نویسنده: اقتصاد آنلاین
